Koolmees terreur zorgt voor landelijke overlast.

De commissie van het landelijk platvorm ter bevordering van natuurschoon heeft vorige week de koolmees op de lijst van vrij wild geplaats. Hiermee hoopt zij dat er een eind komt aan de koolmees terreur. Door een explosieve toename van de koolmees is op veel plaatsen in ons land hinderlijke overlast ontstaan.

Uit verschillende grote steden in ons land klonk al enige jaren de roep tot deze actie. De voorbeelden van het terreur van de koolmees werden steeds schrijnender. Zo werd er in Rotterdam melding gemaakt van een troep koolmezen die een buizerd aanviel. Een voorbijganger vond de zwaar toegetakeld buizerd en heeft meteen de vogelpolitie(VP) ingeschakeld. Zij zagen helaas geen andere oplossing dan de buizerd uit zijn lijden te verlossen. “Het is verschrikkelijk om dit mee te maken, verteld Bert Buteo van de VP. Dit heb ik nog nooit meegemaakt!”

Naast het plaatsen op de lijst, is er ook een oproep gedaan om geen mezenbollen meer buiten te laten liggen. Door het hoge voedselaanbod is de populatie explosief gestegen.  De heer P. Mees, van de stichting TDV(tel de vogels), vertelt ons dat er in de jaren 70 zo’n  200.00 broedparen waren. De populatie is nu gestegen naar maar liefst 2, 2 miljoen broedparen.

Dat de koolmees zo makkelijk heeft kunnen uitbreiden heeft natuurlijk te maken met de vele voedertafels. Maar ook het voedselpatroon is veranderd. Aten ze eind jaren 70 nog alleen rupsen en insecten. En halverwege de jaren 80 kwam daar de mezenbol bij. Tegenwoordig zijn er zelfs voorbeelden bekend van gezamenlijk jacht.

     Ook de Grote Bonte specht is niet veilig. 

Zo is er in de buurt van Meppel een ooievaar ten prooi gevallen aan een uiterst geraffineerde nieuwe jachttechniek. Een koolmees doet of het zwaar gewond is en zoekt daarvoor een drassig weiland. De ooievaar ziet het als een lekker hapje en zal de koolmees oppikken. Eenmaal in de snavel van de ooievaar pakt de koolmees zich met zijn nagels en snavel vast. De ooievaar komt vervolgens door verstikking om het leven. De koolmees bevrijdt zich uit de snavel en waarschuwt zijn soortgenoten. Soms met wel 100 tegelijk, wordt de ooievaar in zeer korte tijd opgegeten.

Waar voorheen, onze huiskatten, de sperwer, de ekster, geduchte vijanden waren van de koolmees, zijn nu de rollen compleet omgedraaid. Katten blijven weg bij de voedertafel, eksters slaan op de vlucht. En zelfs de sperwer heeft te vrezen voor de koolmees. Je zou zelfs kunnen zeggen, de natuur is uit balans.